Picasso powiedział, że każde dziecko jest artystą. Pytanie, jak nim pozostać, gdy dorastamy...  Dziecko chce poznawać świat i od momentu urodzenia poznaje go wszystkimi zmysłami. Obserwuje, bada, sprawdza, podpatruję, uczy się, tworzy, psuje i znów buduje. 

Naszą rolą, jako rodziców jest pomagać dzieciom pielęgnować i rozwijać ich naturalny talent. Czy to oznacza jednak że nasze dziecko wybierze sztukę jako swoją drogę życiową i karierę? Nie i wcale nie musi. Natomiast my możemy pomoc mu wyrosnąć na człowieka o wysokiej inteligencji wizualno-przestrzennej. Co to znaczy?

Twórca teorii inteligencji wielorakiej, Howard Gardner, wyróżnił osiem rodzajów inteligencji. A jedna z nich dotyczy właśnie takich zdolności jak bogata wyobraźnia, myślenie obrazami, pamięć wzrokowa, poczucie proporcji, dobra orientacja w terenie i wrażliwości na sztukę, piękno oraz ogólne poczucie estetyki. Gardner twierdził, że każdy człowiek posiada wszystkie typy inteligencji. Niektóre są tylko bardziej lub mniej rozwinięte. To dobra wiadomość dla nas, rodziców!

O czym pamiętać, jeśli chcemy wspierać w dziecku artystę?

Wrażliwość artystyczna zaczyna się od UWAŻNOŚCI. Warto znaleźć czas na uważność. Warto wspólnie z dzieckiem zatrzymywać się i koncentrować uwagę na ciekawych elementach świata, który nas otacza. Nie potrzeba tu żadnych teorii i wielkich słów. Wystarczy, że dziecko będzie widziało, że my sami potrafimy kierować uwagę i zachwycać się tym jak pachnie kwiatek, jak biedronka rozkłada skrzydła do lotu czy jak cudowne jest czuć trawę pod gołymi stopami. Uważności najlepiej uczyć przez przykład, a nie wykład.

Tworzenie sztuki jest pokrewne ZABAWIE. Artyści przecież w pewnym sensie bawią się materiałami, formami, kolorami, a także swoimi pomysłami. Podobnie jak dziecko, które robi babeczki z błota, domek z pudelka po butach czy rysunek tęczy. To dla małego twórcy czas pełen swobodnej, kreatywnej energii. Chcąc wspierać dziecko warto dbać o to, aby koncentrować się nie tylko na rezultacie zabawy i na końcowym produkcie. Przede wszystkim trzeba zauważać  sam proces tworzenia. „Pokażesz mi jak to narysowałaś?” „Ciekawe, że wybrałaś tu zielony kolor” „Czy rysowanie tymi flamastrem jest przyjemne?” To kilka pomysłów, które mogą ułatwić Wam kontakt podczas kreatywnej zabawy. To buduje odwagę do tworzenia.

Wrażliwość artystyczną budujemy również SŁOWEM. „Kto czyta, ten żyje podwójnie” powiedział Umberto Eco. Dziecko słuchające opowieści rodzica rozwija zdolność koncentracji, poszerza zasób słownictwa. A co jeszcze istotniejsze, poznaje bohaterów, którym towarzyszy w ich świecie i w ich przygodzie. Poznaje ich potrzeby, emocje, uczy się odróżniania dobra od zła. W ten sposób poznaje świat i naturę ludzką. Może w najbezpieczniejszym miejscu- na kolanach rodzica- przeżyć wraz z bohaterem najtrudniejsze przygody i rozprawić się z największymi problemami. Wszystko dzięki słowu i wyobraźni. 

Wrażliwość artystyczna i odwaga tworzenia pomaga małym i  dużym ludziom lepiej rozumieć świat wokół nas. Sztuka może być językiem, którym opisujemy to, jak się czujemy i jak rozumiemy innych. 

Picasso miał rację- dzieci są artystami. Patrząc codziennie na dzieci, Nie mam co to tego najmniejszej wątpliwości.  Obserwujmy z jaką odwagą i łatwością dzieci tworzą i jak piękną radość z tego czerpią. Wspierajmy je w tym codziennie!